M002 Gonny Smeulders-Veltman
in de vijftien jaren dat ik in Geldrop woon, heb ik het beeld bij de Dendermondebrug boven de Dommel altijd een van de mooiste kunstwerken in de gemeente gevonden ....
bij thuiskomst na een dagje weg kom ik er steeds langs en torent de hengst hoog boven alles en iedereen uit - voor mij is het dier krachtig, groots, monumentaal -
de sage aangrijpend
MIJMERING:
het ros Beiaard deed vroeger zijn ronde in landen met steden als Dendermonde - na die lichtflits zal het me niet meer verbazen
hem 's nachts bij de Dommel te zien grazen
M003 Gonny Smeulders-Veltman
in de vijftien jaren dat ik in Geldrop woon, heb ik het beeld bij de Dendermondebrug boven de Dommel altijd een van de mooiste kunstwerken in de gemeente gevonden ....
bij thuiskomst na een dagje weg kom ik er steeds langs en torent de hengst hoog boven alles en iedereen uit - voor mij is het dier krachtig, groots, monumentaal -
de sage aangrijpend
MIJMERING:
het ros Beiaard deed vroeger zijn ronde in landen met steden als Dendermonde - na die lichtflits zal het me niet meer verbazen
hem 's nachts bij de Dommel te zien grazen
M001 Gonny Smeulders-Veltman
"het tellen van de jaren"
via de zgn. jaarkringen kan men
de leeftijd van een boom tellend herleiden - de hand spreekt tevens boekdelen ...
Brigidakerk. Centraal gelegen en een blikvanger voor ieder die via de uitvalswegen het dorp binnenkomt.
Gelukkig hebben we elk jaar nog een kermis in het dorp. Kermis en de kerk: twee totaal verschillende werelden natuurlijk maar daarom zo mooi als contrast.
M005 Gonny Smeulders-Veldman
"Postvrouw Teresa". Respect voor alles wat tegenwoordig moet worden meegenomen
door de postbodes om brieven, kaarten en pakjes bij de mensen thuis te bezorgen !
Om de grootsheid / het monumentale van postvrouw Teresa te benadrukken, heb ik gekozen voor een zo laag mogelijk perspectief
waardoor ze zelfs groter lijkt dan de huizen in Zesgehuchten.
M006 Gonny Smeulders-Veltman
'Verstilde concentratie'. In een woonwijk traint de jonge Siege hard en vaak. Zijn concentratie is hoog en groots/monumentaal is het moment pal vóór de afsprong of de sprong opwaarts ! Vandaar dat ik niet de sprong heb gefotografeerd maar het verstilde moment ervoor.
De molen van Mierlo in de Dorpstraat. Hij staat in het midden van het centrum en is dus het beeld van Mierlo. Uit alle foto’s die ik heb gemaakt van de molen heb ik deze gekozen. Het licht is mooi, de lucht is blauw en de kleuren komen goed uit.
Een kijkje binnenin het voormalig gemeentehuis. Ik zag een kans om hier een foto van te maken, omdat het glas-in-lood raam te zien was.
Karelstein, Burgemeesterswoning. De woning heeft 2 voordeuren, daarom is de foto ook vanaf deze hoek gemaakt. Het enige foute aan deze foto is de horizon die niet helemaal recht staat. Toch vond ik dat het een mooie foto was om in te sturen.
De Oudvensebrug omringd door de natuur. Ik ben graag in de natuur en wilde de brug niet saai als brug op de foto zetten. Heb verschillende dingen geprobeerd en dit is volgens mezelf de beste foto.
De binnenkant van de Mariakapel. Een kapel die iedereen kan bekijken en kan herinneren. De buitenkant zegt niet zoveel over wie er hier herinnerd wordt, ik wilde iedereen een kijkje laten nemen in de binnenkant van de kapel.
De laan der 4 Heemskinderen is natuurlijk bekend bij menig Geldroppenaar. Misschien wat minder bekend, of misschien valt het mensen wellicht gewoon minder op, is het prachtige beeld op sokkel geplaatst op de brug over de kleine Dommel.
Het paard ,nee, dat moet natuurlijk zijn het 'ros' Beyaert staat parmantig vanaf zijn hoge uitkijkpost te kijken wat er zoal aan Geldropse inwoners onder zijn hoeven passeert.
Het doet dit al een flinke tijd met op zijn rug de 4 kinderen Ritsaert, Writsaert, Adelaert en Reinout.
Los van de tot de verbeelding sprekende sage die al eeuwenlang de ronde doet vind ik het beeld zelf erg fraai ,monumentaal zelfs. Er zijn wereldwijd natuurlijk vele versies van het Ros en zijn onfortuinlijke berijders maar de beeldhouwer die dit heeft gemaakt raakt voor mij precies de juiste noot qua stijl.
Voor de foto heb ik gekozen om schuin te fotograferen en ook moest het avond zijn. Ik wilde de onheilspellende sfeer die toch een beetje hoort bij oude verhalen hierdoor nog wat meer oproepen door ook een deel van het verlaten fietspad en de straatverlichting op de plaat te zetten.
Op de foto heb ik gekozen voor De Strabrechtse Heide, misschien niet echt iets waar je gelijk aan denkt maar de heide bestaat natuurlijk al een hele tijd en m.i. mede daardoor en zijn uitgestrektheid een kandidaat voor de categorie monumentaal. Ik heb niet gekozen voor een bekende plek op de heide als bijvoorbeeld de hoenderboompaal, maar voor een van de vele aanwezige zitbanken, vanwege zijn markante vorm en als duidelijk herkenbare plek in een verder vlak landschap. Een mooi rustpunt om even te genieten en de heide te overzien of je nou te voet of op een oude fiets uit de jaren '50 arriveert
Voor de wedstrijd monumentaal leek het mij toepasselijk om niet enkel naar momumentale gebouwen en grote beelden te kijken, maar wat gedacht van een indrukwekkend dier dat de gemeente Geldrop binnen de gelederen heeft en al jaren eenzaam op een bankje staat te loeren op zijn (haar?) prooi. Ik fiets zelf geregeld langs deze fraaie sculptuur en vroeg me af of veel mensen wel weten dat deze uil daar zo mooi staat.Reden voor mij om dit 'monumentale' dier eens in het licht te zetten...let wel ,op een tijdstip wat voor dit dier het meest toepasselijk is, oftewel , de nacht. Mocht de inzending mee kunnen in de wedstrijd dan mag die naar de categorie monumentaal.
Monumentale natuur langs de Goorloop in Mierlo.
De bomen staan monumentaal langs de weg en de sloot in Mierlo.
Monumentale luchten bij de monumentale Molen in Mierlo.
De Toren van Mierlo torent monumentaal boven Mierlo uit.
De monumentale molen in Mierlo nu eens van de achterkant gefotografeerd.
De korenmolen “het Nupke” staat al sinds 1843 in Geldrop, functioneert nog steeds dankzij de inspanning van vrijwillige molenaars, en is met recht een levend monument.
In zijn geschiedenis is de molen een keer helemaal tot verval gekomen maar na een grote restauratie in de huidige vorm weer als ‘nieuw’.
Sinds kort ben ik de trotse eigenaar van de monumentale boerderij Genoenhuizerweg 5.
Dit pand uit 1849 is gebouw als een kaarsenmakerij, later gebruikt als ambtswoning voor enkele burgemeester van Zesgehuchten.
Na de grondige restauratie kan dit pand zeker wel weer 100 jaar mee! In deze foto is met een grote scherpte diepte gewerkt.
Een fragment foto waarop een stukje monumentaliteit te ervaren is. Het kozijn, het luik en de onderdorpel hebben de originele Kempische kleuren gekregen. Vooral het Kempisch geel vinden veel mensen bijzonder.
De oude voordeur is nu de achterdeur. Via de altijd schaduwrijke fruittuin met grote bomen is deze nu te bereiken. Deze beschutte sfeer spat mede door de scherpte en reflectie in de ramen van deze foto af.
De twee monumentale lindes groeien bijna in de monumentale boerderij van Genoenhuizerweg 5.
Bewust is voor de foto gekozen voor een bijna zwart/wit foto met een sterke contrasterende 45 graden lijn. Dit geeft een bijna dramatisch effect.
In deze detailfoto van het kapspant van de boerderij Genoenhuizerweg 5 is het vakmanschap van de timmermannen uit 1849 goed te zien. De drie streepjes geven aan dat het spant elders is gemaakt, gedemonteerd en ter plekke weer is opgebouwd. Natuurlijk toen nog zonder elektrische hijskraan! Door de zwarte achtergrond en een goede belichting komt de structuur van het eikenhout en de drie enen goed tot zijn recht.
Voormalige textielfabriek tegenover treinstation: groots is nog steeds het front.
